-
别友·其一
古诗《别友·其一》宋·释文珦,十年踪迹与君同,今日魂销执手中。自是交深难话别,不关秋雨又秋风。
-
晚秋野外
古诗《晚秋野外》宋·释文珦,隔岸茅茨低小,临溪草径横斜。杨柳已无馀叶,芙蓉尚有残花。
-
栖云楼
古诗《栖云楼》宋·释文珦,白云自悠然,幽人此栖息。去留果何心,变化了无迹。俗客不曾来,沙鸥尽相识。何处动吟情,渔村数声笛。
-
游兴·其一
古诗《游兴·其一》宋·释文珦,端居念局促,聊复起行游。褰裳涉浅濑,随云陟高丘。时当孟夏月,嘉木清且稠。众鸟相和鸣,关关无时休。颇觉惬幽抱,遂尔忘百忧。解衣坐磐石,濯足临长...
-
水西
古诗《水西》宋·释文珦,水西多好山,山光足娱人。一重复一掩,比比如鱼鳞。居来三十年,仙佛皆其邻。鱼鸟不忘情,朝暮长相亲。遁世乃吾性,非因来避秦。曾不事缘饰,庶事全天...
-
问李筼房疾
古诗《问李筼房疾》宋·释文珦,筼翁非时流,温然古君子。我虽异教人,臭味略相似。四月不见翁,相望隔烟水。石坛忽来前,言翁乖摄理。真体本无病,请说病原委。乃知为苍生,常欲致平...
-
人生几何行·其二
古诗《人生几何行·其二》宋·释文珦,人生百年间,何殊旅亭客。少壮不可留,渐觉衰老迫。纵使功业成,谁能免形役。长歌归去来,山中煮白石。
-
寒风
古诗《寒风》宋·释文珦,寒风萧萧吹我衣,迎晨入山采蕨薇。魍魉窥人猛虎啸,草间多露犹未晞。历尽穷崖与阴谷,终朝采之不盈掬。忧心殷殷日将暮,手持空筐返茅屋。贼臣恶子厌轻...
-
鸣雁行
古诗《鸣雁行》宋·释文珦,鸣雁??来自北,一一衔芦度深碛。空受严霜捐羽毛,不为征人寄消息。散落湘吴无定所,或寄平川或洲渚。相唤相呼不乱群,非比寒鸦无次序。弋者多怀害尔心...
-
空山·其二
古诗《空山·其二》宋·释文珦,空山一草庐,住来忘岁月。孤身同梦幻,两鬓任霜雪。纷纷蛮触争,颇若大琐屑。予虽知其然,不欲有分别。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
人生几何行·其一
古诗《人生几何行·其一》宋·释文珦,人生能几何,百年三万日。一半睡中消,馀寿或难必。钟鼎与轩裳,总是牢笼物。贪夫所甘心,宛转无由出。富贵者常劳,贫贱者常逸。所以箕山人,不为唐尧...
-
琴泉
古诗《琴泉》宋·释文珦,子期不可作,伯牙终绝弦。泠泠太古音,在此幽涧泉。泉流如碧玉,老僧听不足。后夜月明时,还向泉边宿。
-
雉朝飞
古诗《雉朝飞》宋·释文珦,春日迟迟,有雉朝飞。一雄自得,群雌相随。自西自东,饮啄不违。牧犊采薪,见而感之。我生徒为人,七十反无妻。尝闻二南世,天下无鳏嫠。万物得其所,...
-
湖亭
古诗《湖亭》宋·释文珦,湖波方弥弥,柳影自珊珊。有客坐终日,城中无此闲。鸟飞明镜里,人语翠帷间。月下清尤甚,今宵拟不还。
-
渔父
古诗《渔父》宋·释文珦,在处变名姓,往来长啸歌。一身无赋役,几口共烟波。江月垂纶下,汀云宿棹和。却应嫌渭叟,老去脱寒蓑。
-
不出
古诗《不出》宋·释文珦,晚暮衰慵剧,因寻此地居。山深常见鹿,溪浅少藏鱼。野径归烟僻,寒窗映水虚。松枯生藓遍,梅老着花疏。对月空尘翳,眠云晤卷舒。以闲消苑结,因静得真...
-
风雨
古诗《风雨》宋·释文珦,晚来江上天不分,老蛟吐气成江云。夜半大风飘屋瓦,顷刻檐间雨如泻。柴门紧闭不敢开,渐闻水声到床下。开门处处闻啼号,尽说浪头三尺高。室庐漂荡无处...
-
禅翁
古诗《禅翁》宋·释文珦,禅翁八十鬓如霜,冷坐云边旧竹房。唯放此身长懒散,更无馀事可思量。飞流激石泉珠迸,斜照入林松影长。即景成诗疑未稳,更寻樵父为平章。
-
雨后
古诗《雨后》宋·释文珦,夜雨万雷集,涨水三尺深。游鳞得其所,波间自浮沉。科斗千点墨,鲤鲫数寸金。偶会濠梁意,道人本无心。
-
题履道兄古松图
古诗《题履道兄古松图》宋·释文珦,屏间何人画四松,高标半在烟云中。人来尽作真松看,槎枒古怪势不同。一株连蜷如老龙,曾见于康庐窈窱之深峰。两株横斜苍黛色,曾见于雁荡高寒之绝壁。...