-
天目山僧隐居
古诗《天目山僧隐居》宋·释文珦,卜居就穷崖,几席净如泛。三池更幽绝,澄澈皆可鉴。深处有蟠蛟,游子不敢瞰。独向月明时,临流学清梵。
-
灵雨
古诗《灵雨》宋·释文珦,灵雨应时至,四野生新泉。眢井久废汲,湛湛成深渊。老农喜欲舞,田苗绿如烟。桔槔挂屋梁,坦腹清昼眠。
-
空山·其一
古诗《空山·其一》宋·释文珦,深山一敝庐,今是几年居。举世皆嫌拙,吾心独有馀。寒苴珍芥酱,嘉核爱梅诸。樵父时同赋,多将槁叶书。
-
孤雁
古诗《孤雁》宋·释文珦,孤雁如贞妇,馀生不再双。避寒辞北塞,随日到南邦。倦翼堪怜影,哀音自满腔。空闺人听得,离思转难降。
-
题逆贾
古诗《题逆贾》宋·释文珦,逆贾猖狂秉国钧,民彝帝业总成尘。虔刘几似刀兵劫,全活幸蒙天地仁。众醉有谁知甲子,独醒还自记庚申。鼎湖龙驭重回首,应悔当年错用人。
-
寄赠王子静
古诗《寄赠王子静》宋·释文珦,子静野鹿性,萧散逃絷鞿。倚诗以为田,曾弗忧年饥。诗肠有馀积,诗貌无多肥。朝吟暮亦吟,吐屑常霏霏。糟粕三百篇,自能发天机。两脚走黄土,颇若知音...
-
别馨桂山
古诗《别馨桂山》宋·释文珦,与君相见各华颠,握手松间感变迁。能记灵山同听日,不疑绛县老人年。难寻旧梦悲蝴蝶,替说新愁赖杜鹃。无奈匆匆又还别,有诗须寄武康船。
-
秋月山中放歌
古诗《秋月山中放歌》宋·释文珦,秋气清,秋叶鸣,四山风骨方峥嵘。有时支颐静对,有时缓步游行。朝昏之景无尽藏,一皆遗我无人争。中林橡栗又可拾,老夫快活不可名。乃作歌,歌此情,...
-
旅况
古诗《旅况》宋·释文珦,日暮投村馆,悽然逆旅情。地荒频有盗,城远不闻更。度岁无多日,思乡是几程。听鸡还束被,霜月伴晨征。
-
稻熟而遭巨浸以诗伤之
古诗《稻熟而遭巨浸以诗伤之》宋·释文珦,九秋禾正熟,三日雨滂沱。畎亩黄云失,沟塍白水多。岂知民已病,犹苦赋重科。父子难相保,流离可奈何。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
贵家园池夏夜
古诗《贵家园池夏夜》宋·释文珦,杨柳荫华馆,菡萏生回塘。薰风散炎蒸,积水生夜凉。长歌沧浪曲,可洗冰炭肠。主人不知爱,白头犹异方。
-
夜深
古诗《夜深》宋·释文珦,四山古木变精灵,闻得相呼来听经。夜深经罢各分散,灯火满林如乱星。
-
题鹪鹩巢林行
古诗《题鹪鹩巢林行》宋·释文珦,鹪鹩巢中林,所择唯一枝。俯啄草间粒,自可长无饥。绝意于翱翔,其乐诚在兹。挟之上空虚,高风亦奚为。体微力难任,飘飘竟何归。穷达悬于天,赋予常不...
-
集奉川道中
古诗《集奉川道中》宋·释文珦,一路盘云远,连朝策瘦筇。神祠依古木,佛屋占奇峰。立石分田界,疏泉作涧舂。因思似乡土,归意忽然浓。
-
赠日者云谷俞喜·其一
古诗《赠日者云谷俞喜·其一》宋·释文珦,十载唯耕谷口云,倚锄时复看天文。世间贵贱君皆识,却恐无人解识君。
-
柘溪道中
古诗《柘溪道中》宋·释文珦,荒烟迷小市,细雨隔遥津。麦浪农畴晚,桐花客路春。几番时序换,两鬓雪霜新。唯有溪边鹭,相看似故人。
-
野性
古诗《野性》宋·释文珦,野性难谐俗,空林自葺茅。且教同木石,不是慕夷巢。竹树长阴合,风泉夜响交。山中无小草,那许世人嘲。
-
世路
古诗《世路》宋·释文珦,世路古来难,深居息万端。道因无欲胜,山不厌人看。石碓寒流浅,畬田远烧残。未嫌生意少,老子自能安。
-
雪霁别乡
古诗《雪霁别乡》宋·释文珦,雪霁别乡关,经行百里间。溪流殊荡漾,山色正斓斑。民散无多户,程途转几湾。衰龄垂八十,未必又重还。
-
立春日
古诗《立春日》宋·释文珦,上国又逢春,衣裳化客尘。园庐空入梦,岁月但依人。生意归群物,穷愁老一身。喜馀鸥鹭伴,犹不怪吾真。