-
旅夜·其一
古诗《旅夜·其一》宋·释文珦,秋宵似岁长,旅馆更荒凉。灯暗鼠出穴,天寒虫近床。羁栖弥岁月,老大易悲伤。幸有茅庐在,何为别故乡。
-
钓台
古诗《钓台》宋·释文珦,世祖龙飞日,玄纁起故人。荣名既无取,闲足固应伸。钓石关乾象,江流入富春。高风千古在,来者自迷津。
-
采菖蒲
古诗《采菖蒲》宋·释文珦,雁荡高寒处,穿云采得来。岂能同野草,容易有花开。瘦节偏宜石,纤丛不受埃。幽人知尔性,晓涧汲泉杯。
-
野步
古诗《野步》宋·释文珦,野步任吾情,深村复远坰。陂塘波弥弥,坡垄麦青青。灶妇知蚕性,田夫识地形。牧儿尤可喜,记得相牛经。
-
节物
古诗《节物》宋·释文珦,节物苦惊人,那堪远客身。梅心轻送腊,柳意转随春。丛薄啼新鸟,深泉动蛰鳞。独怜归梦短,不得面慈亲。
-
为商隐赋筼房
古诗《为商隐赋筼房》宋·释文珦,斯筼非俗本,清韵古今同。渭上曾千亩,房边又一丛。月生金散乱,风过玉玲珑。劲节尤宜晚,青青雨露中。
-
梅楠
古诗《梅楠》宋·释文珦,梅楠三四树,手种近岩房。始见条抽绿,俄惊叶陨黄。物情殊易变,身世岂能常。且尽修心法,休传却死方。
-
题画·其三
古诗《题画·其三》宋·释文珦,浅水与平沙,烟光尽相接。鸟立折茄茎,蟹上枯荷叶。
-
辛巳仲冬二日冬至孟冬晦日偶成·其二
古诗《辛巳仲冬二日冬至孟冬晦日偶成·其二》宋·释文珦,骎骎近一阳,昼短夜偏长。打睡工夫到,潜踪计策良。晓霜寒有力,冬日淡无光。生怕人相觅,衰翁懒下床。
-
送僧
古诗《送僧》宋·释文珦,空山草木秋,相送古原头。倦客难为别,寒蛩替说愁。旧房深翠壁,归路隔沧洲。后夜多明月,相思为上楼。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
因悟
古诗《因悟》宋·释文珦,因悟维颠匪一绳,遂无心续祖师灯。祇图尘世难窥影,远入深峰不记层。土木形骸从朽腐,冰霜志节自坚凝。非吾同伴如相觅,牢闭蓬门定不应。
-
送春
古诗《送春》宋·释文珦,老人无复趁春场,见说春归亦送将。唯恐再来吾不见,偏于此别意难忘。花枝卧雨红颜尽,草蔓梳风绿发长。作计欲留留不住,聊歌一曲当离觞。
-
潜山风土
古诗《潜山风土》宋·释文珦,潜为杭古邑,汉郡属丹阳。俗本崇勤俭,民终不寇攘。屋头犹种木,田岸亦栽桑。颇与豳风类,吾心爱此乡。
-
怀故乡
古诗《怀故乡》宋·释文珦,家住潜溪云万里,别来四十九春风。无田种秫不归去,梦落山光水色中。
-
追送奎上人还鄞
古诗《追送奎上人还鄞》宋·释文珦,随缘游上国,兴尽即言行。今日不辞我,他宵还梦兄。出山云满橐,归路水兼程。无奈汀洲畔,春风草又生。
-
春日野步
古诗《春日野步》宋·释文珦,春色在筇履,山前山后行。野花随处发,林鸟百般声。幽径遥通寺,清流可濯缨。村翁忽相值,又得尽闲情。
-
秋日过子陵钓台
古诗《秋日过子陵钓台》宋·释文珦,不将华衮换羊裘,冷对青山到白头。说与往来名利客,经过台下莫维舟。
-
送僧之湖南
古诗《送僧之湖南》宋·释文珦,交游星散尽,之子复南行。惜别悲杨柳,相思寄杜蘅。好山须驻锡,恶路莫贪程。近得湘中信,湘中寇未平。
-
江上留滞有作
古诗《江上留滞有作》宋·释文珦,寂寥谁与共,华发卧沧洲。月照空堂夕,蛩吟坏壁秋。故人稀问讯,远客易生愁。安得如沙鸟,烟波任去留。
-
晚归
古诗《晚归》宋·释文珦,乔林瑟瑟起阴风,夜色归山不辨重。唯有隐庐偏易认,石楼灯火最深峰。