-
赠俞进可·其二
古诗《赠俞进可·其二》宋·吴惟信,贫为耽诗得,诗高贫未除。身从乡井隐,名待御屏书。寡合人为傲,回观世自疏。寥寥诸葛志,宁久在茅庐。
-
题秋江晚照图
古诗《题秋江晚照图》宋·吴惟信,水光只肯净涵虚,分浦通村路却无。风日向低鸿雁落,钓竿一半出菰蒲。
-
太湖
古诗《太湖》宋·吴惟信,远山数笔抹秋烟,阔阔湖波冷浸天。晚日未沉风渐起,芦花狼藉满鱼船。
-
笔·其一
古诗《笔·其一》宋·吴惟信,早露锋铓获见寻,最于文苑用功深。弃捐应只分毫事,谁肯留连一寸心。
-
上高疏寮处州守
古诗《上高疏寮处州守》宋·吴惟信,神仙来守神仙地,铭石庭空画戟森。道接圣贤韩愈学,诗关风教杜陵心。二年鼓角传清调,万古溪山得赏音。即有诏书催入觐,金莲夜草玉堂深。
-
秋夕
古诗《秋夕》宋·吴惟信,雨声云气暮萧萧,罗扇恩疏井树凋。心事暗随归梦去,壁灯留与可怜宵。
-
野步寻梅
古诗《野步寻梅》宋·吴惟信,夕阳一半落群峰,寒叶零霜野望空。阴谷忽然逢造化,小梅枝上见春风。
-
次僧兄山居韵·其二
古诗《次僧兄山居韵·其二》宋·吴惟信,素抱居山志,今番始有涯。琴床临砌竹,棋局近庭花。诗兴常便酒,蔬肠渐畏茶。清闲兄自乐,世事绝无些。
-
送人之姑苏
古诗《送人之姑苏》宋·吴惟信,鹤唳空山晓,凝情畏别离。且知君返日,正是我行时。花月吴城梦,松风竺寺时。暮云空自隔,初不隔相思。
-
多景楼
古诗《多景楼》宋·吴惟信,此地昔曾游,今朝复上楼。江枫秋雨过,塞草夕阳愁。渡急传邮箭,沙危阁战舟。栏干空自倚,何许是神州。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
上湖守赵希苍·其二
古诗《上湖守赵希苍·其二》宋·吴惟信,德大才优世所宗,汉唐诸老莫如公。高明正直行王事,耿介清廉继父风。六邑人居条教内,万家春出笑谈中。即看诏促归清禁,手把梅花马首东。
-
春咏
古诗《春咏》宋·吴惟信,草堂燕子未归时,香鼎灰飞入砚池。看彻唐人诗一卷,夕阳犹在杏花枝。
-
寄朱嗣宗
古诗《寄朱嗣宗》宋·吴惟信,京国春寒情脉脉,关山月落梦悠悠。离愁又在高楼上,满池夕阳江水流。
-
明山楼即事
古诗《明山楼即事》宋·吴惟信,城高楼又阔,不与别楼同。对此山千叠,陶然圣一中。秋声争起树,野色半沉空。后有登临约,留题愧未工。
-
促赵裕卿酒
古诗《促赵裕卿酒》宋·吴惟信,拟学粗豪去索尝,独醒岂易敌愁肠。白衣终到东篱下,自是渊明等得忙。
-
新竹
古诗《新竹》宋·吴惟信,绿玉初抽粉尚深,清风便伴此君吟。虽然未见凌霜操,已是先虚应物心。
-
赠妙书记
古诗《赠妙书记》宋·吴惟信,已自到家乡,清阴坐竹房。事亲专一念,对客说诸方。断简藏充栋,新诗写过墙。近来因院计,添得镜中霜。
-
书酒楼壁
古诗《书酒楼壁》宋·吴惟信,春光知我上高楼,楼外飞花逐水流。蜀魄一声云尽碧,淡烟芳草夕阳收。
-
和友人玉簪花韵
古诗《和友人玉簪花韵》宋·吴惟信,一撒轻云埋晓凉,等闲曾入汉宫庄。千年抛掷瑶池远,化作云阶月地香。
-
乌龙道中
古诗《乌龙道中》宋·吴惟信,萧瑟江梅堕晚风,桃花红尽杏花红。家山不见空回首,一片春愁细雨中。