-
寄葛司理·其二
古诗《寄葛司理·其二》宋·吴惟信,幽居直恐世间无,叠石为山展画图。亭馆看花春思远,楼台倚月夜吟孤。不论胜负收棋局,欲辩醇漓蘸酒壶。东阁开延天下士,昂头相对说江湖。
-
寄赵芸窗
古诗《寄赵芸窗》宋·吴惟信,一住湖边更不移,晚年幽趣只心知。竹楼夜月供琴索,莎岸春风扬钓丝。朝客委评新买画,骚人听说旧吟诗。神仙秘术参求遍,间泄天机向醉时。
-
题冰壶隐居
古诗《题冰壶隐居》宋·吴惟信,平生以笔代耕耘,老矣营居志亦勤。送子谁为盘谷序,招贤亲草北山文。湖鸥近屋拳秋雨,野鹤分松宿暮云。从此只寻闲处去,红尘一语自纷纷。
-
题台州巾峰
古诗《题台州巾峰》宋·吴惟信,寺在烟云表,登临思豁然。绝怜千嶂月,曾照一诗仙。眼阔疑遗世,身高见尽天。孤吟功未到,待借竹房眠。
-
寄孔海翁号蕙林
古诗《寄孔海翁号蕙林》宋·吴惟信,一蕙香天下,求多却恐无。诗非今世悟,心与古人俱。鹤守林逋宅,鸥闲贺监湖。往来应自在,知识半樵夫。
-
赠老僧
古诗《赠老僧》宋·吴惟信,风骨棱棱雪满头,帽尘慵拂涕慵收。天晴放鹤方开户,雨后看山不下楼。树底持经阴径远,竹边洗钵小池幽。自惭犹有尘缘在,安得相从老一丘。
-
寄沈云卿
古诗《寄沈云卿》宋·吴惟信,津亭记得话分离,别后愁多只自知。梅坞雪消春到处,草堂灯暗夜深时。纵然频有相思梦,争似同吟一首诗。几欲裁书凭雁寄,碧天无际雁来迟。
-
谋生
古诗《谋生》宋·吴惟信,谋生一事到成功,消得湖边地几弓。韦曲有花留杜老,洛阳无客问卢仝。春风燕子虚檐外,夜雨蛩声小径中。所立规模虽冷淡,绝胜弹铗旧漂蓬。
-
上卜君寿省元
古诗《上卜君寿省元》宋·吴惟信,沉香亭北何时去,饭颗山前瘦一生。已悟本心元有道,可能浮世便无名。江梅索笑何郎句,秋菊餐英楚客情。天意未教头白尽,合应留取短长檠。
-
送薛沂叔过西湖
古诗《送薛沂叔过西湖》宋·吴惟信,数亩松筠种不成,荒坛祭别酒频倾。老天辜负归乡志,冷地寻思到世情。日落关河孤鹤远,夜凉灯火小虫鸣。应须趁取黄金在,买宅西湖住一程。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄俞放翁
古诗《寄俞放翁》宋·吴惟信,门枕官河水,闲居少客过。一生持酒戒,终日受诗魔。儿女催婚嫁,功名负琢磨。遥怜明镜里,白发恨尤多。
-
赠广淳破衣·其三
古诗《赠广淳破衣·其三》宋·吴惟信,蒲团坐得心成佛,却便随流似不曾。对客清谈皆有理,求他妙用独无凭。穷通数外三春定,智慧光中万古镫。俗眼安知真实行,空于画壁看高僧。
-
梅花·其二
古诗《梅花·其二》宋·吴惟信,客枕谁惊蝶梦阑,角声吹动五更寒。断桥流水无人处,淡月疏星只自看。勾引闲情何日了,形容幽韵入诗难。冷香深恐轻狼藉,叮嘱林神护石栏。
-
春闺怨
古诗《春闺怨》宋·吴惟信,细柳轻烟锁画楼,楼中人去水长流。琵琶声断梅花落,别是春风一种愁。
-
山梅
古诗《山梅》宋·吴惟信,寒锁孤山见所长,断桥水冷月如霜。自将一点春风恨,散作黄昏万斛香。
-
赠范仲约
古诗《赠范仲约》宋·吴惟信,本是烟萝客,如何却混尘。中年百事懒,上国一家贫。屋老铺黄叶,楼空映水蘋。诗成多自和,赏识恐无人。
-
寄题月窗
古诗《寄题月窗》宋·吴惟信,中宵浩彩泼苍冥,人静棂空物象清。若以升沉为得失,求之见识却分明。烟迷野草牛先喘,露滴檐枝鹊自惊。此地琢磨功业就,昌黎合弃短长檠。
-
送祝五戒赴陆宰馆
古诗《送祝五戒赴陆宰馆》宋·吴惟信,屈指交游十载馀,见君归墨又归儒。卢能解道元无物,颜子谁知也不愚。既向风幡明表里,何须雪几费工夫。他年名上登科记,一半清芬在祖图。
-
严陵道中·其二
古诗《严陵道中·其二》宋·吴惟信,自信平生命,羁孤竟未通。春烟行路远,夜雨客房空。道术徒稽古,人心不重穷。好山何日买,清梦鸟声中。
-
寄意书记
古诗《寄意书记》宋·吴惟信,名不昭时迹晦沉,读书辜负雪窗深。贫参万事方知命,人到中年始识心。柳得烟多莺尚恋,花随雨尽蝶空寻。江湖身老春风晚,谁肯相从说苦吟。