-
净慈送拱侍者之天童参天目
古诗《净慈送拱侍者之天童参天目》宋·释绍昙,无孔铁锤三五百,烹金炉里铸成来。就将一个轻抛掷,击得玲珑窍子开。
-
无见
古诗《无见》宋·释绍昙,色尘销尽眼头空,著得须弥山万重。不似灵云存鉴觉,被桃花换主人翁。
-
偈颂一百零二首·其五十
古诗《偈颂一百零二首·其五十》宋·释绍昙,小小青山,丛丛翠竹。野景无多,怡然纵目。明觉老人,向独脱无依处。闲坐解疏慵,为静胜所缚。拄杖子,一夏同辙不同途。见山不是山,居竹不见竹。业识...
-
偈颂一百一十七首·其六十
古诗《偈颂一百一十七首·其六十》宋·释绍昙,雷轰荐福碑,天秘无文印。字义既难明,心传谁得正。东湖泻恨浪滔天,惊?瑞岩残梦醒。猛拍阑干,叫天不应。哭不成兮笑不成,野花泪湿千峰影。
-
拾得磨墨赞
古诗《拾得磨墨赞》宋·释绍昙,可怜拾得,侧望徒劳。墨有消时恨不消。
-
偈颂一百零四首·其十二
古诗《偈颂一百零四首·其十二》宋·释绍昙,秋气肃金,秋旸鏖战。林间秋叶片片凋零,砌下秋虫声声凄怨。满眼听不闻,满耳觑不见。听得闻,觑得见,声前句后新罗箭。
-
丹霞见庞居士灵照敛手而立图赞
古诗《丹霞见庞居士灵照敛手而立图赞》宋·释绍昙,放下菜篮,深深敛袂。瞒得丹霞,难瞒自己。恶机关被老爷知,赤土涂牛奶赏伊。
-
偈颂一百零二首·其八十四
古诗《偈颂一百零二首·其八十四》宋·释绍昙,触翻茶瓢,眉毛挂剑。杀活不分,邪正难辨。古今同辙不同途,妙悟玄机辘辘转。
-
挑荠
古诗《挑荠》宋·释绍昙,小奚挑荠携篮去,寻遍颓垣与荒圃。根染微黄怯晓霜,叶铺嫩绿滋春雨。沙瓶鸣井?寒泉,膏泥濯尽誇芳鲜。松风飋飋沸茶鼎,晴窗唤醒幽人眠。细嚼甘香凝齿颊...
-
偈颂一百零二首·其十四
古诗《偈颂一百零二首·其十四》宋·释绍昙,撞烟楼,不知羞。辟蟭螟眼,辊百花毬。四七二三阿辘辘,不思万里有崖州。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂一百一十七首·其一一五
古诗《偈颂一百一十七首·其一一五》宋·释绍昙,捞摝群迷,示生五浊。臭秽通身,如何洗却。百滚洋铜浇一杓,彻骨清凉,快活快活。
-
偈颂一百零二首·其一○一
古诗《偈颂一百零二首·其一○一》宋·释绍昙,是是,荆棘丛林,黄金田地。非非,伊兰旃卜,甘露蒺藜。是不是,非不非,鹤健将雏去,猿闲抱子归。
-
偈颂一百零二首·其五十一
古诗《偈颂一百零二首·其五十一》宋·释绍昙,正因二字得闻,鼠粪污一釜羹。乳峰初无个事,饱噇饭了闲行。松门雨霁,苔径云横。堤防平地上,著脚是深坑。
-
偈颂一百一十七首·其十二
古诗《偈颂一百一十七首·其十二》宋·释绍昙,净饭王宫积恶多,从天降谪个妖魔。指天指地胡挥揎,无柰通身秽污何。瑞岩无柄杓,恶水劈头浇,特石须顽也合消。
-
颂古五十五首·其二十五
古诗《颂古五十五首·其二十五》宋·释绍昙,胡饼朝朝供一僧,知他结了几生冤。甜瓜换得胡卢种,才出头来便灭门。
-
偈颂一百一十七首·其九十九
古诗《偈颂一百一十七首·其九十九》宋·释绍昙,倾倒投子油瓶,拗折龙孙头角。大炉鞴里烹煎,香透千岩万壑。殷勤奉供昔年高卧白云僧,与无舌人从头咬嚼。咬得著,鼓舞升平,唱村田乐。
-
周上人求语
古诗《周上人求语》宋·释绍昙,忆昔周当仁,手握金刚杵。愤气向南方,誓灭诸魔子。老婆蓦劄点三心,走入龙潭恨转深。扫荡家私无一窖,胡挥白棒到平人。牧閒冷坐思高躅,断弦争得鸾胶...
-
维石
古诗《维石》宋·释绍昙,一路机先滑似苔,葛藤窠里出头来。等闲击著火星迸,霍得大唐人眼开。
-
偈颂一百一十七首·其三十九
古诗《偈颂一百一十七首·其三十九》宋·释绍昙,独坐大雄峰,临机多弄险。遭虎口杀活不分,脱狐身真假难辨。那堪创立清规,平地深深坑堑。结成不共戴天雠,烧炷枫香解释休。
-
端师子赞
古诗《端师子赞》宋·释绍昙,爪牙虽弄未全真,驳绿斑釐著一身。彩好不曾哮吼得,听闻将谓嚇村人。