-
石溪自雁宕避难回天童巢云
古诗《石溪自雁宕避难回天童巢云》宋·释绍昙,苍鹰俊翼倦摩霄,岩下深云稳寄巢。且放愁胡双眼闭,恐惊群鹭宿寒梢。
-
偈颂一百零二首·其十一
古诗《偈颂一百零二首·其十一》宋·释绍昙,仙苑名花取次妆,鼕鼕羯鼓谩催芳。春风不费纤毫力,拂掠枝头便有香。
-
泉大道赞
古诗《泉大道赞》宋·释绍昙,赤身跳入毒龙潭,血战知他死几番。诤撰出来噇钵酒,郴州六月火云寒。
-
团栾说无上话图赞
古诗《团栾说无上话图赞》宋·释绍昙,夙世冤憎,聚头合脑。面面相看,说个甚么。低声切莫使人知,竹石无情须笑倒。
-
题秋堂四兰·其二·晴
古诗《题秋堂四兰·其二·晴》宋·释绍昙,湘英整佩,楚衣告纫。羲黄荐馥,采采疑真。
-
偈颂一百零四首·其二十三
古诗《偈颂一百零四首·其二十三》宋·释绍昙,三度拂蒿枝,秦时?轹钻。拶得火星飞,结得弓弦断。用尽自己心,瞎却他人眼。千里玄枢错踏翻,神驹十影无羁绊。业风吹上乳窦峰前,点一杯茶向伊道,且缓...
-
山叟
古诗《山叟》宋·释绍昙,不识红尘有利名,閒听幽鸟静看云。羲皇世上无穷乐,曝背茅檐策几勋。
-
偈颂一百零四首·其三十八
古诗《偈颂一百零四首·其三十八》宋·释绍昙,天地不仁,以万物为刍狗。圣人不仁,以百姓为刍狗。拄杖子不仁,以三世诸佛历代祖师四圣六凡为刍狗。化育春阳煦妪前,摧残霜雪凭陵后。截鹤续凫,折衡...
-
一翁
古诗《一翁》宋·释绍昙,独立坤维老作家,心无二用裂千差。自从行道威音外,见著枯桩几度花。
-
偈颂一百零二首·其八十三
古诗《偈颂一百零二首·其八十三》宋·释绍昙,进人若将加诸膝,退人若将坠诸渊。云门放去较憨,雪窦收来较险。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
痴绝和尚赞
古诗《痴绝和尚赞》宋·释绍昙,淳乎淳,没机心。撮茎草作翳睛药,锻黄丹成绕指金。发汾阳怒骂伤人语恶,中曹源蛊毒刻骨冤深。扫狐兔露苍鹰牙爪,咬猪狗添老虎精神。是师真,非师真。...
-
偈颂一百零二首·其三十二
古诗《偈颂一百零二首·其三十二》宋·释绍昙,无量劫来,七颠八倒。打破虚空,全身入草。
-
别源
古诗《别源》宋·释绍昙,不续曹溪正脉,支分一派朝宗。弘满清凉窟宅,春雷变化鱼龙。
-
靠袋睡赞·其一
古诗《靠袋睡赞·其一》宋·释绍昙,自与尘劳交辊,肚里千机万变。虽然靠布被头,疑你睡得未稳。
-
偈颂一百零四首·其三十
古诗《偈颂一百零四首·其三十》宋·释绍昙,咸淳更号,立见升平。两朝圣化,四海欢声。乳窦家贫开宴,用度非轻。锦云山瀑帽,珠雪瀑悬缨。步步寒花翠结,关关幽鸟琴清。排当不知因底事,大众万福...
-
巨源
古诗《巨源》宋·释绍昙,元无一滴鼓波澜,发得头来海样宽。举棹迷踪知几许,桃花误作武陵看。
-
颂古五十五首·其十八
古诗《颂古五十五首·其十八》宋·释绍昙,鼻孔亲遭扭捏来,乞儿得食向人誇。雄峰独坐称奇特,断绠何曾是活蛇。
-
北山
古诗《北山》宋·释绍昙,占断幽都立孤危,周遭密布险崖机。翻身斗里深藏稳,斫额人多到顶稀。
-
划柴
古诗《划柴》宋·释绍昙,纷纷枝叶乱如麻,不惜从头与一划。惊起铁蛇忙窜草,樵歌声彻老卢家。
-
返照轩
古诗《返照轩》宋·释绍昙,灵根豁达绝纤尘,只贵回光见得亲。日斜半窗梅弄影,客程犹有未归人。