-
独自诗二十章·其十八
古诗《独自诗二十章·其十八》唐·傅翕,独自奇,正是学无为。回首多许念,运向涅盘池。
-
独自诗二十章·其二十
古诗《独自诗二十章·其二十》唐·傅翕,独自宿,意里心储蓄。为作良友系衣珠,历劫弥生根会熟。
-
行路难二十篇并序·其九·第九章明无断烦恼
古诗《行路难二十篇并序·其九·第九章明无断烦恼》唐·傅翕,君不见文殊妙德非为远,三障三毒即二空。五分法身缠五阴,六入无知为六通。四倒四果何曾异,八邪八正体还同。七觉菩提性无别,七识流浪会真宗。一切烦...
-
还源诗十二章·其十二
古诗《还源诗十二章·其十二》唐·傅翕,还源去,般若酒澄清。能治烦恼病,自饮劝众生。
-
歌
古诗《歌》唐·傅翕,诸佛村乡在世界,四海三田遍满生。佛共众生同一体,众生是佛之假名。若欲见佛看三郡,田宅园林处处停。或飞虚空中扰扰,或掷山水口轰轰。或结群朋往来...
-
十劝·其八
古诗《十劝·其八》唐·傅翕,劝君八,吃肉之人真罗刹。今生若也杀他身,来生还被他人杀。
-
还源诗十二章·其三
古诗《还源诗十二章·其三》唐·傅翕,还源去,欲求般若易。但息是非心,自然成大智。
-
十劝·其六
古诗《十劝·其六》唐·傅翕,劝君六,第一莫吃众生肉。若非菩萨化身来,便是生前亲眷属。
-
率题六章·其六·第六章劝同趣至真解因缘缚
古诗《率题六章·其六·第六章劝同趣至真解因缘缚》唐·傅翕,唯愿趣真道,研虑荡众缘。累尽超妙国,逍遥无畏天。
-
独自诗二十章·其六
古诗《独自诗二十章·其六》唐·傅翕,独自行,见色恰如盲。轻躯同类化,蠕动未曾惊。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
劝谕诗三首·其一
古诗《劝谕诗三首·其一》唐·傅翕,持戒如天日,能明本有躯。照见家中宝,兼闻额上珠。直超三有海,径到萨云衢。并会等无等,齐证拘无拘。
-
贪嗔痴·其三
古诗《贪嗔痴·其三》唐·傅翕,不须痴,痴被无明六贼欺。恶业自身心所造,愚迷披却畜生皮。
-
颂 其二
古诗《颂 其二》唐·傅翕,观此色身中,心王般若空。圣智安居处,凡夫路不同。出入无门户,观寻不见踪。大体宽无际,小心尘不容。欲得登彼岸,高张智慧篷。
-
独自诗二十章·其十二
古诗《独自诗二十章·其十二》唐·傅翕,独自精,其实离声名。三观一心融万品,荆棘丛林何处生?
-
独自诗二十章·其十一
古诗《独自诗二十章·其十一》唐·傅翕,独自语,问我心中何所取?照了巧说并皆空,咽喉唇舌谁为主?
-
独自诗二十章·其十七
古诗《独自诗二十章·其十七》唐·傅翕,独自欢,试取世缘看。捉此无常境,一理向心观。
-
行路易十五首·其十一
古诗《行路易十五首·其十一》唐·傅翕,有无来去心永息,内外中间心总无。欲觅如来真佛处,但看石牛生象儿。行路易,路易须及早。不用学多闻,无言真是道。
-
颂 其八
古诗《颂 其八》唐·傅翕,万类同真性,千般体一如。若人解此法,何用苦寻渠。四生同一体,六趣会归馀。无明即是佛,烦恼不须除。
-
行路易十五首·其十
古诗《行路易十五首·其十》唐·傅翕,须弥芥子父,芥子须弥爷。山海平坦地,烧冰将煮茶。行路易,路易真寂寞。菩提在心中,世人元不觉。
-
独自诗二十章·其十四
古诗《独自诗二十章·其十四》唐·傅翕,独自佳,禅味朝餐不用虾。弊此抟食如应与,假借五阴以为家。