-
行路易十五首·其九
古诗《行路易十五首·其九》唐·傅翕,人道行路难,我道行路易。入山十二年,长伸两脚睡。行路易,路易莫思量。刹那心不二,终日是天堂。
-
还源诗十二章·其七
古诗《还源诗十二章·其七》唐·傅翕,还源去,心性不思议。志小无为大,芥子纳须弥。
-
独自诗二十章·其七
古诗《独自诗二十章·其七》唐·傅翕,独自戏,问我心中有何为?若见无记在心中,急断令还般若义。
-
行路难二十篇并序·其十九·第十九章明无觉精进
古诗《行路难二十篇并序·其十九·第十九章明无觉精进》唐·傅翕,君不见正心修行诸佛子,以见非心故不忧。知心非心意非意,八风伤逼岂怀愁。随风东西无我所,独脱逍遥不系舟。设使住时终非住,走遍十方而不流。不见我...
-
还源诗十二章·其九
古诗《还源诗十二章·其九》唐·傅翕,还源去,何须次第求。法性无前后,一念一时修。
-
劝谕诗三首·其二
古诗《劝谕诗三首·其二》唐·傅翕,破戒如船□,没溺大江海。临穷方唤佛,志操不能改。命如风中灯,迅灭宁相待。身死罪犹存,牵向阿鼻门。千苦俱时至,万痛切神魂。独婴烧煮炙,困剧事难...
-
独自诗二十章·其一
古诗《独自诗二十章·其一》唐·傅翕,独自山,茅茨草屋安。熊罴撩人戏,飞鸟共来餐。
-
行路难二十篇并序·其十五·第十五章明空有不违
古诗《行路难二十篇并序·其十五·第十五章明空有不违》唐·傅翕,君不见邪见非边不离边,颠倒分别亦非缘。自心非心念非念,常来常去实无迁。犹若金刚难沮坏,诸佛用此作金坚。世人称誉涅盘妙,馀道生死最深玄。即是无...
-
行路难二十篇并序·其五·第五章明凡圣非一非二
古诗《行路难二十篇并序·其五·第五章明凡圣非一非二》唐·傅翕,君不见烦恼茫然非是一,虽复非一亦非多。若能照知其本际,即是真身卢舍那。入于微尘亦无碍,无碍体寂遍娑婆。凡圣两途非二处,生死涅盘常共和。虽复强...
-
有沙门问大士那不出家答曰不敢住家不敢出家尔时又为东乡侯率题二章略说理要云·其一
古诗《有沙门问大士那不出家答曰不敢住家不敢出家尔时又为东乡侯率题二章略说理要云·其一》唐·傅翕,脱中如不如,缚中莫如相。乃会三菩提,如如等无上。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
独自诗二十章·其五
古诗《独自诗二十章·其五》唐·傅翕,独自处,本誓如应语。示道在经中,扣破无明主。
-
颂 其四
古诗《颂 其四》唐·傅翕,观达无生智,空中谁往来?永超三界狱,不染四魔胎。游戏莲华上,安居法性台。天上悉瞻仰,冥空赞善哉!有缘逢广化,般若妙门开。
-
行路易十五首·其七
古诗《行路易十五首·其七》唐·傅翕,猛风不动树,打鼓不闻声。日出树无影,牛从水上行。行路易,路易真可怜。修道解此意,长伸两脚眠。
-
行路难二十篇并序·其十六·第十六章明魔怨
古诗《行路难二十篇并序·其十六·第十六章明魔怨》唐·傅翕,君不见大道寂寞叵思寻,通融万象尽皆深。一切恬然无起灭,颠倒分别并从心。智者求心无处所,茫然绝相离贪淫。了了分明何所见,犹如病眼睹空针。若人体...
-
十劝·其九
古诗《十劝·其九》唐·傅翕,劝君九,天堂地狱分明有。莫将酒肉劝僧人,五百生中无脚手。
-
行路难二十篇并序·其十二·第十二章明金刚解脱
古诗《行路难二十篇并序·其十二·第十二章明金刚解脱》唐·傅翕,君不见金刚语句非真实,万象森罗同一无。而此空无为佛母,复是真如无上珠。世人不知求此宝,贫穷匆匆六趣奴。不事身中法身佛,冗冗向外礼浮图。乍看而...
-
还源诗十二章·其二
古诗《还源诗十二章·其二》唐·傅翕,还源去,说易运心难。般若无形相,教君若为观。
-
行路难二十篇并序·其十七·第十七章明法性平等
古诗《行路难二十篇并序·其十七·第十七章明法性平等》唐·傅翕,君不见法性无知不可说,有漏无漏并虚通。虽复乖差作诸地,寻其本际尽皆同。亦复无同可同法,亦不以空持作空。若欲知斯殊妙道,但自穷搜五阴丛。如实无...
-
行路难二十篇并序·其十·第十章明寂灭无心常行精进
古诗《行路难二十篇并序·其十·第十章明寂灭无心常行精进》唐·傅翕,君不见寂灭性中无寂灭,真实觉中无觉和。亦复无有无知觉,清虚寂寞离方规。法性自尔无因致,忆想颠倒性无为。正使飘流遍三界,于其心中实不移。无去无...
-
行路难二十篇并序·其一·第一章明心非断常
古诗《行路难二十篇并序·其一·第一章明心非断常》唐·傅翕,君不见自心非断亦非常,普在诸方不入方。亦复不依前后际,又复非圆非短长。湛然无生亦无灭,非白非黑非青黄。虽复念虑知诸法,而实不住念中央。众生入...