-
行路难二十篇并序·其十一·第十一章明法身体用自在
古诗《行路难二十篇并序·其十一·第十一章明法身体用自在》唐·傅翕,君不见大士自观身中法,身是如来净法身。虚空往还最迅速,独脱自在不由人。出入毛孔而无碍,爱取尘时不染尘。现处凡情等诸圣,离斯求道更无真。建立诸...
-
行路易十五首·其八
古诗《行路易十五首·其八》唐·傅翕,佛心与众生,是三终不移。虚空合真理,人我在无为。行路易,路易真难测。寄语行路人,大应须努力。
-
四相诗·其四·死相
古诗《四相诗·其四·死相》唐·傅翕,精魄辞生路,游魂入死关。只闻千万去,不见一人还。宝马空嘶立,庭花永绝攀。早求无上道,应免四方山。
-
四相诗·其一·生相
古诗《四相诗·其一·生相》唐·傅翕,识托浮泡起,生从爱欲来。昔时曾长大,今日复婴孩。星眼随人转,朱唇向乳开。为迷真法性,还却受轮回。
-
贪嗔痴·其二
古诗《贪嗔痴·其二》唐·傅翕,不须瞋,瞋则能招地狱因。但将定力降风火,便是端严紫磨身。
-
行路难二十篇并序·其八·第八章明本际不可得
古诗《行路难二十篇并序·其八·第八章明本际不可得》唐·傅翕,君不见本际之中无复本,无本真际无人知。若人无知了斯际,清净微妙不为奇。知与无知常自尔,苦乐等同于大悲。三界众生乃迷骛,于其实录是无为。亦复无...
-
行路难二十篇并序·其十四·第十四章明三空无性
古诗《行路难二十篇并序·其十四·第十四章明三空无性》唐·傅翕,君不见诸佛圣人心无碍,为通道化说三无。虽说三无实无说,心为万境所由居。正使颠倒造五逆,随情所作并归如。抱朴澄神念无念,亦不分别灭无馀。所以安...
-
行路难二十篇并序·其七·第七章明般若无诤
古诗《行路难二十篇并序·其七·第七章明般若无诤》唐·傅翕,君不见般若真源本常净,生死根际自虚微。即此生死真般若,离斯外觅反相违。心若分别于生死,诸苦毒难竟相追。今若事之为功匠,虚妄颠倒不能归。而此但...
-
三谏歌
古诗《三谏歌》唐·傅翕,舍世荣,舍世荣华道理长。努力殷勤学三谏,谏我身心还本乡。谏意意根莫令起,谏口口根莫说彰。谏手手根莫鞭杖,三谏三王王自香。虚空自得到仙堂。仙堂...
-
行路易十五首·其二
古诗《行路易十五首·其二》唐·傅翕,众生是佛祖,佛是众生翁。三宝不相离,菩提皆共同。行路易,路易真无作。持经不动口,坐禅终日卧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
行路难二十篇并序·其二十·第二十章明菩提微妙
古诗《行路难二十篇并序·其二十·第二十章明菩提微妙》唐·傅翕,君不见无上菩提最为近,四大五阴皆深奥。其实清净妙难知,不悟此心真卒暴。和合性中无有实,是故称为诸法要。于中无妄亦无真,只用无为作微妙。寻其体...
-
率题六章·其一·第一章叹伫归珠至今获
古诗《率题六章·其一·第一章叹伫归珠至今获》唐·傅翕,携明是今日,感应在明阳。想思深洞尽,企子实难当。朝忆生眷恋,夕望动心伤。若期灵树下,度脱不相忘。忍见孤憔悴,俱愿普趋蹡。双飞白日顶,出气紫云...
-
尔时大士语诸弟子昼夜思维观察自心生而不生灭而不灭止息攀缘人法相寂是为解脱乃作五章词曰·其二
古诗《尔时大士语诸弟子昼夜思维观察自心生而不生灭而不灭止息攀缘人法相寂是为解脱乃作五章词曰·其二》唐·傅翕,二更至,跏趺静禅思。通达无彼我,真如一不二。
-
行路易十五首·其六
古诗《行路易十五首·其六》唐·傅翕,东山水上浮,西山行不住。北斗下阎浮,是真解脱处。行路易,路易人不识。半夜日头明,不悟真疲剧。
-
行路易十五首·其十三
古诗《行路易十五首·其十三》唐·傅翕,无情正是道,木石尽真如。达时遍处是,不悟永乖疏。行路易,路易真可乐。刹那登正觉,不用披三教。
-
行路难二十篇并序·其六·第六章明心性无染
古诗《行路难二十篇并序·其六·第六章明心性无染》唐·傅翕,君不见智人求心不求佛,诸法寂灭即贪淫。爱欲贪淫从心起,我亦徵心于无心。若也求心复不得,自然无处起贪淫。贪淫无起亦无灭,颠倒非浅亦非深。又亦不...
-
率题六章·其二·第二章叹断高遂背元志
古诗《率题六章·其二·第二章叹断高遂背元志》唐·傅翕,近背天宫乐,念苦暂羁斯。舒散金来抱,流缁布交知。唯仰相随善,依领使忘疲。同登八位境,共乐宝莲池。肉身变金体,妙果遂众奇。
-
尔时大士语诸弟子昼夜思维观察自心生而不生灭而不灭止息攀缘人法相寂是为解脱乃作五章词曰·其三
古诗《尔时大士语诸弟子昼夜思维观察自心生而不生灭而不灭止息攀缘人法相寂是为解脱乃作五章词曰·其三》唐·傅翕,三更中,观法空不空。无起无生灭,体一真如同。
-
十劝·其四
古诗《十劝·其四》唐·傅翕,劝君四,努力经营修善事。莫言少壮好光容,未委前程是何处。
-
还源诗十二章·其一
古诗《还源诗十二章·其一》唐·傅翕,还源去,生死涅盘齐。由心不平等,法性有高低。