-
共城十吟·其八·春郊雨后
古诗《共城十吟·其八·春郊雨后》宋·邵雍,雨歇荡馀春,天光露太真。茵铺芳草软,锦濯烂花新。风触莺簧健,烟舒柳带匀。如何当此景,闲卧度昌辰。
-
寄亳州秦伯镇兵部·其二
古诗《寄亳州秦伯镇兵部·其二》宋·邵雍,人事纷纷积有年,何烦颦蹙向花前。万般计较头须白,饶了胸中不坦然。
-
东轩黄红二梅正开坐上书呈友人
古诗《东轩黄红二梅正开坐上书呈友人》宋·邵雍,一年一度见双梅,能见双梅几度开。人寿百年今六十,休论闲事且衔杯。
-
别谢彦国相公三首·其二
古诗《别谢彦国相公三首·其二》宋·邵雍,仲尼天纵自诚明,造化功夫发得成。见比当初归鲁事,尧夫才业若为情。
-
春游五首·其五
古诗《春游五首·其五》宋·邵雍,三月牡丹方盛开,鼓声多处是亭台。车中游女自笑语,楼下看人闲往来。积翠波光摇帐幄,上阳花气扑樽罍。西都风气所宜者,草木空妖谁复哀。
-
每度过东街
古诗《每度过东街》宋·邵雍,每度过东街,东街怨暮来。只知闲说话,那觉太开怀。我有千般乐,人无一点猜。半醺欢喜酒,未晚未成回。
-
逍遥吟·其四
古诗《逍遥吟·其四》宋·邵雍,何事感人深,求之无处寻。两仪长在手,万化不关心。石里时藏玉,砂中屡得金。分明难理会,须索入沉吟。
-
先天吟
古诗《先天吟》宋·邵雍,先天事业有谁为,为者如何告者谁。若谓先天言可告,君臣父子外何归。眼前伎俩人皆晓,心上功夫世莫知。天地与身皆易地,己身殊不异庖羲。
-
随缘吟
古诗《随缘吟》宋·邵雍,得路青霄正好冲,休贪粮稻恋深笼。要无为后须还朴,好自由时莫厌穷。百计用心终上错,一场大梦到头空。生涯澹澹随缘过,未肯将身入彀中。
-
题淮阴侯庙十首·其一
古诗《题淮阴侯庙十首·其一》宋·邵雍,一身作乱宜从戮,三族全夷似少恩。汉道是时初杂霸,萧何王佐殆非尊。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋日
古诗《秋日》宋·邵雍,满目平原百里赊,寂寥深处见人家。三间草屋无樵爨,一□□□有野花。远出小童寻路径,归来老叟带烟霞。数声起笛寒山暮,光照柴门月满斜。
-
禁烟留题锦屏山下四首·其四
古诗《禁烟留题锦屏山下四首·其四》宋·邵雍,春半花开百万般,东风近日恶摧残。可怜桃李性温厚,吹尽都无一句言。
-
观五代吟
古诗《观五代吟》宋·邵雍,自从唐季坠皇纲,天下生灵被扰攘。社稷安危悬卒伍,朝廷轻重系藩方。深冬寒木固不脱,未旦小星犹有光。五十三年更五姓,始知除扫待真王。
-
代书吟
古诗《代书吟》宋·邵雍,金须百炼始知精,水鉴何如人鉴明。不弃既能存故旧,久要焉敢忘平生。经纶事体当言用,道义襟怀只论诚。草木面前何止万,岁寒松桂独青青。
-
一室吟
古诗《一室吟》宋·邵雍,一室可容身,四时长有春。何尝无美酒,未始绝佳宾。洞里赏花者,天边泛月人。相逢应有语,笑我太因循。
-
登山临水吟
古诗《登山临水吟》宋·邵雍,山有乔峰水有涛,未能容屐岂容舠。非无仁智斯为乐,少有登临不惮劳。言味止知甘脍炙,语真谁是识琼瑶。自惭不尽人才处,长恨今人论太高。
-
雨犯吟
古诗《雨犯吟》宋·邵雍,这般事业人难继,此个功夫世莫传。窥牖知天乃常事,不窥牖见是知天。
-
依韵和任司封见寄吟三首·其一
古诗《依韵和任司封见寄吟三首·其一》宋·邵雍,王侯贵盛不胜言,图画中山得一观。不似夫君行坐看,贪嵩又更爱天坛。
-
天津感事二十六首·其九
古诗《天津感事二十六首·其九》宋·邵雍,凤凰楼观冷横秋,桥下长波入海流。千百年来旧朝市,几番人向此经由。
-
二十日到城中见交旧
古诗《二十日到城中见交旧》宋·邵雍,年年此际走烟岚,人亦何尝谓我贪。归见交亲话清胜,且无防患在三缄。