-
感事吟·君子小人正相反
古诗《感事吟·君子小人正相反》宋·邵雍,君子小人正相反,上智下愚诚不移。冶葛根非连灵芝,奈何生与天地齐。
-
观陈希夷先生真及墨迹·其二
古诗《观陈希夷先生真及墨迹·其二》宋·邵雍,及见希夷迹,又见希夷真。始知今与古,天下长有人。
-
花时阻雨不出
古诗《花时阻雨不出》宋·邵雍,三月洛城春半时,秋千未拆杨花飞。小车不出闲春泥,乱红翻处流莺啼。
-
天人吟
古诗《天人吟》宋·邵雍,天生此身人力寄,人力尽兮天数至。天人相去不毫芒,若有毫芒却成二。
-
疾革吟
古诗《疾革吟》宋·邵雍,有命更危亦不死,无命极医亦无效。唯将以命听于天,此外谁能闲计较。
-
东海有大鱼
古诗《东海有大鱼》宋·邵雍,东海有大鱼,罔罟无能近。砀然一失水,蝼蚁得而困。
-
自贻吟
古诗《自贻吟》宋·邵雍,六十有七岁,生为世上人。四方中正地,万物备全身。天外更无乐,胸中别有春。
-
静坐吟
古诗《静坐吟》宋·邵雍,人生固有命,物生固有定。岂谓人最灵,不如物正性。或闻阴有鬼,善能致人死。致死设有由,死外何所求。又况人之命,系天不系他。阴鬼设有灵,独且奈天...
-
宿华清宫
古诗《宿华清宫》宋·邵雍,天宝初六载,作宫于温泉。明皇与妃子,自此岁幸焉。紫阁清风里,崇峦皓月前。奈何双石瓮,香溜尚涓涓。
-
重九日登石阁三首·其二
古诗《重九日登石阁三首·其二》宋·邵雍,事出一时间,时过事莫还。当时深可爱,过后不堪看。夏去休言暑,冬来始讲寒。人能知此理,忧患自难干。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
金帛吟
古诗《金帛吟》宋·邵雍,金帛一种物,所用固不常。聘则谓之币,赆则谓之将。贸则谓之货,积则谓之藏。赂则谓之贿,窃则谓之赃。
-
善恶吟·其二
古诗《善恶吟·其二》宋·邵雍,尧舜无子,瞽鲧有嗣。福善祸淫,何故如此。
-
高竹八首·其七
古诗《高竹八首·其七》宋·邵雍,高竹数十尺,仍在高花上。柴门昼不开,青碧日相向。非止身休逸,是亦心夷旷。能知闲之乐,自可敌卿相。
-
无客回天意二首·其一
古诗《无客回天意二首·其一》宋·邵雍,无客回天意,有人资盗粮。日中屡见斗,六月时降霜。有书不暇读,有食不暇尝。食况不盈缶,书空堆满床。
-
四者吟
古诗《四者吟》宋·邵雍,财色名势,为世所亲。四者不动,然后见人。
-
思郑州陈知默因感其化去不得一识面
古诗《思郑州陈知默因感其化去不得一识面》宋·邵雍,美物须绝代,异人须不世。造化生得成,谅亦非容易。旷世耳可闻,同时目能视。陈子同时人,奈何闻诸耳。
-
履道会饮
古诗《履道会饮》宋·邵雍,众人之所乐,所乐唯嚣尘。吾友之所乐,所乐唯清芬。清芬无鼓吹,直与太古邻。太古者靡它,和气常絪纭。里闬旧情好,有才复有文。过从一日乐,十月生阳...
-
重游洛川
古诗《重游洛川》宋·邵雍,买石尚饶云,买山当从水。云可致无心,水能为鉴止。性以无心明,情由鉴止已。二者不可失,出彼而入此。
-
川上怀旧四首·其三
古诗《川上怀旧四首·其三》宋·邵雍,为今日之山,是昔日之原。为今日之原,是昔日之川。山川尚如此,人事宜信然。幸免红尘中,随风浪着鞭。
-
偶书·其二
古诗《偶书·其二》宋·邵雍,贤德之人,所居之处。如芝如兰,使人爱慕。凶恶之人,所居之处。如虎如狼,使人怕怖。