-
孤踪
古诗《孤踪》宋·释文珦,孤踪不择地,陵上即安陵。聊自存吾道,其他无异能。禅衣皆芰制,斋钵但藜蒸。更喜交游绝,闲房冷似冰。
-
调琴
古诗《调琴》宋·释文珦,群动夜中息,霜清月满林。野僧无俗事,幽兴寄瑶琴。澹澹思归操,悠悠太古心。希声在自得,不必为知音。
-
塞笛
古诗《塞笛》宋·释文珦,孤笛起寒洲,传声到暝楼。吹人元不怨,听者自生愁。万里家何所,三年戍未休。此时霜月下,白却少年头。
-
归来
古诗《归来》宋·释文珦,归来岩下养衰形,日日眠云听瀑声。但爱一闲堪佚老,翻思万卷是劳生。人嫌草座麻衣陋,自守芝翁木客盟。没齿如斯吾事足,更无他事可关情。
-
山村
古诗《山村》宋·释文珦,山村几家住,茅屋障春泥。麦陇微通径,桑林半阁梯。过溪孤放犊,隔巷数声鸡。全似桃源里,游人到欲迷。
-
深居
古诗《深居》宋·释文珦,千岩万壑幽深地,一钵三衣自在身。断定不行朝市路,无因犹识利名人。
-
闻雁·其二
古诗《闻雁·其二》宋·释文珦,重云散尽天如镜,寒雁哭霜冬夜永。欲写相思寄远人,翩翩过尽无留影。
-
嘲蝶
古诗《嘲蝶》宋·释文珦,耳声眼色总非真,物我同为一窖尘。蝴蝶不知身是梦,花间栩栩过青春。
-
听说南中蟒事
古诗《听说南中蟒事》宋·释文珦,蟒身漆黑蟒首红,蟒来动地起狂风。惭愧蜑巫能制蟒,床头开柙放蜈蚣。
-
丈亭别癯翁
古诗《丈亭别癯翁》宋·释文珦,几年惆怅限江东,暂喜沙头一笑同。依旧扁舟相背发,可堪回首月明中。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
采莲曲·其二
古诗《采莲曲·其二》宋·释文珦,荷叶似侬鬓,荷花似侬妆。夫婿常别离,羞见双鸳鸯。
-
送兄
古诗《送兄》宋·释文珦,龙井山中枫叶愁,古塘桥外送行舟。明朝相忆在何处,孤雁叫霜人白头。
-
东西二眺
古诗《东西二眺》宋·释文珦,千古江山归雅量,犹今二眺有遗踪。要知当日经纶志,问取丹崖几树松。
-
晓钟
古诗《晓钟》宋·释文珦,梦觉风吹雨脚断,庵西斜月透疏松。披衣起坐不成寐,细听四山鸣晓钟。
-
别友·其二
古诗《别友·其二》宋·释文珦,故人别我江东去,不堪回首城边路。明日思君不见君,惟有春云满江树。
-
思远人四方四首·其三
古诗《思远人四方四首·其三》宋·释文珦,草间小虫鸣素秋,唤起妾身离别愁。愁多宛转结成梦,梦远直过西凉州。
-
采药径
古诗《采药径》宋·释文珦,采药归来迹已陈,真风千古蜕凡尘。细看旧径青青草,犹是仙人醉里春。
-
垂老
古诗《垂老》宋·释文珦,垂老飘零两鬓华,重阳又复对黄花。明年决定谋归去,免使禽猿有怨嗟。
-
晚·其一
古诗《晚·其一》宋·释文珦,暝色生前浦,日沉西岭树。隐约有孤僧,远入深云去。
-
梦回
古诗《梦回》宋·释文珦,梦回四壁无人语,高树萧萧似有风。独起绕池行数匝,万山擎雪月明中。