-
越中三江斗门
古诗《越中三江斗门》宋·释文珦,斗门何代设,千古截寒潮。水庙依枫树,湖田足葑苗。众山临海尽,丛港达城遥。落日渔歌里,西风动泬寥。
-
江头雨霁
古诗《江头雨霁》宋·释文珦,雨收江路凉,徐行吊孤影。远岫夕阳明,平洲霁华静。渡头人尽归,佳趣在渔艇。渔翁不自知,醉卧风吹醒。
-
哀梅麓楼寺丞·其三
古诗《哀梅麓楼寺丞·其三》宋·释文珦,寄酒全清达,论交不世情。远猷期变俗,直气反伤生。属纩无妻子,营坟尚弟兄。九原那可作,肠断买山盟。
-
竹坡旧隐
古诗《竹坡旧隐》宋·释文珦,路转新塘曲,舟通别墅幽。觉华严佛地,梵放杂渔讴。粳稌连畴晚,菱渠四泽秋。竹坡今不作,清泪落菟裘。
-
首夏独游响潭
古诗《首夏独游响潭》宋·释文珦,不解驱驰巧作谋,偃然守拙卧林丘。方欣嫩绿成槐夏,又爱轻寒作麦秋。龙宅清深唯独往,莺声款曲似相留。僧言瀑布岩尤好,明日须当到上头。
-
远别曲
古诗《远别曲》宋·释文珦,问君何所之,执手立前墀。可堪为远别,都不道回期。檐间蟏蛸虫,似知妾心悲。缠绵结离恨,千丝仍万丝。
-
晚秋游兴
古诗《晚秋游兴》宋·释文珦,馀英山中枫叶赤,龟溪溪上蘋花白。野翁杖屦往来频,为爱溪山好秋色。白叟虬髯眼深碧,邂逅相欢坐苔石。语终长啸归青壁,恐是云深避秦客。斯人再见虽难...
-
披云亭
古诗《披云亭》宋·释文珦,我爱山中人,冥心住幽寂。危亭上绝巘,不染世人迹。群峰合空翠,疑若天宇窄。午夜独长啸,云开山月白。
-
屏居
古诗《屏居》宋·释文珦,吾生本疏庸,不作尘间梦。屏居万山中,野性颇自纵。消摇鹰脱鞲,萧散马释鞚。天寒放麋入,春燠闻鸟哢。斸药时荷锄,灌圃晨抱瓮。薇生富采撷,橘熟断包...
-
嵬嵬山石行
古诗《嵬嵬山石行》宋·释文珦,山石何嵬嵬,孤松何薿薿。其大逾百围,其高过千尺。广厦需梁栋,求之若匪克。梓人一以视,斤斧见促迫。牛夫竞牵挽,输入王侯宅。观者如堵墙,靡不重嘉...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题东皋
古诗《题东皋》宋·释文珦,东皋纵遐目,生意良自多。鱼跃喜冰释,鸟语乘春和。芳兰馥馀荄,名花眩乔柯。倦客独无依,奈此庶物何。
-
依韵酬葛秋岩陶体四首·其二
古诗《依韵酬葛秋岩陶体四首·其二》宋·释文珦,大化无端倪,至道绝冯仗。委身于一静,足以去群妄。死生亦寄耳,遐龄岂吾望。伯伦称达人,胡为未忘葬。
-
宋饮冰晚过林居
古诗《宋饮冰晚过林居》宋·释文珦,山晚少人行,萧萧陨箨声。阳光沈树杪,暝色起柴荆。过我论幽事,知君无宦情。虚名是何物,浊酒且须倾。
-
依韵酬葛秋岩陶体四首·其四
古诗《依韵酬葛秋岩陶体四首·其四》宋·释文珦,东原风正和,西山气尤爽。坐我于其中,此心日以广。腰间岂须重,眼下何必两。颜原陋巷居,歌有金石响。
-
石室
古诗《石室》宋·释文珦,石室静而深,青山迭相映。且无笼槛羁,颇适猿鸟性。外物俱弃捐,内尘亦清净。人莫来扣门,惊回老僧定。
-
大水后作
古诗《大水后作》宋·释文珦,田家望西成,弥月雨霖霔。流潦迷川泽,粳稻尽漂淤。牛犬奔崇丘,鸡亦栖高树。室庐毕沈没,野老无归处。大家还急租,官中未蠲赋。妻子多转徙,天高不可...
-
拙叟
古诗《拙叟》宋·释文珦,拙叟百念无,视身同木石。有客问生涯,笑指松与柏。客言人之生,当有资生策。纵曰遗声利,其能去衣食。松柏本无情,于子知何益。吾言子姑去,吾倦将偃...
-
吾身·其一
古诗《吾身·其一》宋·释文珦,东西南北人,寂寞住岩涧。年衰鬓凝霜,客久衣绝襻。何须念粱肉,且复饱藜苋。犹患有吾身,身死即无患。
-
钓雪老渔
古诗《钓雪老渔》宋·释文珦,彼渔者何人,莫是沧浪叟。万顷自清心,千山同白首。忘世但垂纶,得鱼唯换酒。醉后任扁舟,流到湘川口。
-
秋晚怀浙东故人
古诗《秋晚怀浙东故人》宋·释文珦,游人未归来,芳草又还歇。怅望江东云,久负山中月。扁舟在何处,一水不可越。相思千里间,日暮飞鸟没。