-
酬友人见寄
古诗《酬友人见寄》宋·释文珦,山房一事无,开箧理残书。习气嗟难断,闲情为折除。菊篱秋烂熳,枫径意萧疏。忽枉瑶华赠,知君又起予。
-
姚江舟中
古诗《姚江舟中》宋·释文珦,江潮远入河,几度此经过。浦溆渔船聚,泥涂蟹穴多。缠绵吴客恨,哀怨越人歌。一曲头堪白,频闻可奈何。
-
五泄龙井
古诗《五泄龙井》宋·释文珦,五井蜿蜒宅,幽深父老言。傍溪唯见瀑,度岭始知源。夹谷斜晖隐,空林夕电翻。屡闻当旱岁,噀雨出松门。
-
渔艇·其二
古诗《渔艇·其二》宋·释文珦,斜枕绿蓑衣,醉眠呼不醒。午夜天无云,月满孤篷顶。
-
秋江独泛
古诗《秋江独泛》宋·释文珦,秋波无际远,短艇溯寒江。风景由来异,乡心未易降。晚烟生驿树,空翠扑船窗。赋得沧浪曲,长谣不便腔。
-
嘉禾舟中
古诗《嘉禾舟中》宋·释文珦,舟次寒城外,人家已闭门。蜃眠春浪息,鸟入暮烟昏。泽广疑无地,车鸣忽有村。兹游虽适兴,终不似丘园。
-
秋怀
古诗《秋怀》宋·释文珦,寂寥谁共语,白发对寒流。往事浑疑梦,馀生祇似浮。青虫鸣向夕,玄鸟去因秋。故友沧江外,茫茫不可求。
-
世味
古诗《世味》宋·释文珦,世味从前已备尝,重罹世难转悽伤。肯希逸骥能千里,最善灵龟解六藏。览胜每寻清伴侣,观山别是好心肠。年逾七十唯求死,便不埋时也不妨。
-
送僧归日本
古诗《送僧归日本》宋·释文珦,远人仍远别,把手话江皋。积水三韩路,西风八月涛。海门山似粒,洋屿树如毛。他日难通信,想思梦寐劳。
-
闲房
古诗《闲房》宋·释文珦,闲房近竺岑,四面是清阴。涉物皆成趣,无因废得吟。蛇蟠枯树腹,雀乳古亭心。倘或游人见,犹疑隐欠深。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
惜别
古诗《惜别》宋·释文珦,风涛晚未止,鼓枻欲何之。稚齿便相识,暮年成别离。水香浮浦树,月露满江蓠。明日空凝伫,茫茫无处期。
-
初春赓李筼房韵
古诗《初春赓李筼房韵》宋·释文珦,飘零长是客,节物更催人。前日方辞腊,今朝又得辛。一天回暖气,九陌动游尘。心爱青藜杖,多年伴老身。
-
日铸山中阻雪
古诗《日铸山中阻雪》宋·释文珦,来访幽人宿,春风未变和。水声依涧远,雪意向山多。坡竹摧新粉,庭杉失旧柯。山童晓相报,鹿迹夜曾过。
-
云门六寺即唐灵澈师旧隐
古诗《云门六寺即唐灵澈师旧隐》宋·释文珦,吟遍唐人句,玄踪不易攀。一溪清到郭,诸寺各依山。暮雨松花老,秋风药井间。唯应千岁后,华表鹤飞还。
-
久客
古诗《久客》宋·释文珦,客里又深秋,凄凉怕举头。西风吹败叶,叶叶是归愁。
-
咏梅·其一
古诗《咏梅·其一》宋·释文珦,仙姿孤洁甚,不与众芳期。的皪临寒涧,凄清闯短篱。祗愁风作恶,最与雪相宜。野叟心偏爱,莓苔古怪枝。
-
观心
古诗《观心》宋·释文珦,坐石夜观心,心明亡众覆。一沼水涵秋,千山月如昼。
-
清明
古诗《清明》宋·释文珦,客路驱驰足自怜,壮怀消歇在花先。暖床寂寞听风雨,孤负清明又一年。
-
哀梅麓楼寺丞·其二
古诗《哀梅麓楼寺丞·其二》宋·释文珦,道与时人背,多因得所深。文章千古印,忠孝一生心。棘冷难承泽,梅残祇在林。空门翻有泪,断断是知音。
-
云泉吟
古诗《云泉吟》宋·释文珦,此心长是爱云泉,平澹相亲六十年。纵使流归沧海去,清声祇在屋头边。