-
思远人四方四首·其四
古诗《思远人四方四首·其四》宋·释文珦,幽燕地冷无春晖,此时道归郎不归。今朝朔风欺远客,又还无处寄寒衣。
-
厌雨
古诗《厌雨》宋·释文珦,连宵雨如泻,老耳聩不闻。晓涧已流衍,山川犹出云。
-
剡源山房
古诗《剡源山房》宋·释文珦,茅屋小于船,寒宵此会偏。苦吟因静得,幽思与闲便。断壁栖云气,虚窗闭篆烟。帖残重补画,琴老不胜弦。画轴尘为古,茶炉火自然。细泉胶苋腹,冻鹤堕松...
-
思远人四方四首·其二
古诗《思远人四方四首·其二》宋·释文珦,念郎南行在桂林,蛮风瘴雨众毒侵。室家团栾第一乐,愿郎早归无久淫。
-
西风·其一
古诗《西风·其一》宋·释文珦,西风似识野夫心,吹叶填门日渐深。童子切须休扫著,要他朝夕助秋吟。
-
樵隐
古诗《樵隐》宋·释文珦,归隐青山岁月多,定知无意出烟萝。樵风自是仙家事,更莫看棋烂斧柯。
-
采莲曲·其四
古诗《采莲曲·其四》宋·释文珦,采莲惟采花,不敢采莲子。其中有苦意,与妾心相似。
-
独客
古诗《独客》宋·释文珦,啧啧阴虫鸣不已,独客无悰夜中起。迢遥星汉正西流,千峰浸月清如水。
-
郊行
古诗《郊行》宋·释文珦,陋室随缘住,空山信意行。何须称隐逸,且复谢将迎。古木青猿性,孤烟白鸟程。由来各有适,岂必用浮名。
-
洞霄宫
古诗《洞霄宫》宋·释文珦,山势逶迤九锁分,洞天终自异人群。君王在昔曾游幸,故老犹今述见闻。瀑溅鹤衣明似雪,气蒸龙穴暗成云。梦回仿佛鸣笙磬,定有游仙拜老君。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
怀友
古诗《怀友》宋·释文珦,客路东西又晚秋,相思空上水边楼。嫌他新雁无情煞,不带书来只带愁。
-
题竹轩
古诗《题竹轩》宋·释文珦,窗前有修竹,道人心自足。清风入诗肠,何用五鼎肉。
-
香林洞口观猿
古诗《香林洞口观猿》宋·释文珦,贵游抛果引群狙,大小玄黄赶掷殊。别有白猿归洞里,一生不受俗人呼。
-
怀寄同志
古诗《怀寄同志》宋·释文珦,垂垂当莫景,每每忆同参。金石敦风谊,云山异北南。道机应已熟,世梦莫教酣。路远难相语,裁诗寄短函。
-
九日吟
古诗《九日吟》宋·释文珦,又过一番秋,秋应笑白头。任教花自笑,其奈我忘忧。未死聊游戏,才亡即罢休。应知皆是幻,尽底付悠悠。
-
五朵峰
古诗《五朵峰》宋·释文珦,莫知小朵飞来日,慧理曾经指异踪。香润尽多西竺石,孤高亦有晋朝松。断无一干栖凡鸟,别有深泓卧老龙。绝顶世人游不到,瑶丛清丽似芙蓉。
-
题听松亭
古诗《题听松亭》宋·释文珦,别驾公事闲,剪棘开三径。天风引长松,萧萧满清听。坐石琴意真,凭栏醉魂醒。亦使山中人,悠然动归兴。
-
秋日有怀故人
古诗《秋日有怀故人》宋·释文珦,山人出山去,山鸟长相忆。岁月能几何,诸峰复秋色。孤云在何处,烟水望不极。怊怅多远情,飞鸿杳无迹。
-
结交
古诗《结交》宋·释文珦,结交尽闲交,日欲共幽讨。道人失前期,使我萦怀抱。清猿往相催,同来须及早。良恐秋风高,吹我杞菊老。
-
深居·其二
古诗《深居·其二》宋·释文珦,荣华不入梦,于焉谢忧责。深居三十年,禽猿尽相识。白日久知心,孤云本无迹。丈室常寂然,焚香自终夕。