-
扁舟夜返
古诗《扁舟夜返》宋·释文珦,扁舟颇多幽趣,孤月正照寒沙。曲渚回塘深处,青灯竹屋谁家。
-
枯树谣
古诗《枯树谣》宋·释文珦,高木引修藤,藤束树身死。慎莫进小人,终当负君子。君子思报德,小人易忘恩。所与苟非类,反为祸之元。诚能远小人,终身乃无患。世莫轻斯言,亦足以为...
-
阙题·其三
古诗《阙题·其三》宋·释文珦,饮罢唯图睡快,老来不作书痴。一味古人糟粕,谁能更辨醇醨。
-
寄友·其三
古诗《寄友·其三》宋·释文珦,疏索复疏索,世道今难托。骥騄筋力残,鸾凰羽毛落。林公古人徒,风期谅如昨。归来乎山中,携手共行乐。
-
松竹堂
古诗《松竹堂》宋·释文珦,玉立诸君子,苍髯十八公。有此岁寒质,胡能媚东风。勿堕长房术,勿受秦皇封。深期老此堂,长与幽人同。
-
赵白云宗丞以诗送惠柳下谒浙西宪使包宏斋命余同赋
古诗《赵白云宗丞以诗送惠柳下谒浙西宪使包宏斋命余同赋》宋·释文珦,宏斋伊洛宗,白云风雅主。二公在斯世,光艳烛寰宇。白云归帝乡,宏斋庇寒士。出处虽小殊,怜才酷相似。吟诗贫到骨,白云古知音。吹送宏斋前,雄词重南...
-
周草窗吟稿号蜡屐为赋古语
古诗《周草窗吟稿号蜡屐为赋古语》宋·释文珦,尝闻阮孚心好屐,对客蜡之手不释。闲畅非唯时所推,千载嘉名犹著白。弁山山阳有吟翁,嗜诗亦与嗜屐同。尽将书传资诗用,字字句句加磨砻。万象一时供掇...
-
为李少监赋秋崖歌
古诗《为李少监赋秋崖歌》宋·释文珦,四时之气秋最清,千崖风骨方峥嵘。石黛碧玉迭照映,乔松老柏森纵横。上有白云可为佩,下有寒泉堪濯缨。樵夫仰视不敢上,鸾鹤日夜长和鸣。若有人兮似冰...
-
冬日山中遣兴
古诗《冬日山中遣兴》宋·释文珦,始见迎秋气,又复换玄律。寒山何萧萧,飘风何弗弗。双丸递隐见,百龄信超忽。慨念同游人,大半成异物。吾年亦云衰,逾六已望七。不唯齿发变,旧闻尽遗...
-
山中吟·其五
古诗《山中吟·其五》宋·释文珦,自为山中归,屡见岁华易。不问眉间黄,唯观鼻端白。水石尽成趣,渔樵或争席。尘世未归人,营营复何益。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
桐溪
古诗《桐溪》宋·释文珦,修梧散瑶碧,溪水涵清漪。凡翼毋饮栖,凤鸟当来仪。山人以自鸣,俗士安能知。陵谷可变迁,此志当勿移。
-
梦觉吟
古诗《梦觉吟》宋·释文珦,百年如大梦,梦里几纷驰。觉后识为梦,梦时曾未知。吾生今已觉,不记梦中时。在梦人无限,昏昏信可悲。
-
送鉴上人还故山
古诗《送鉴上人还故山》宋·释文珦,偶随流水出,不碍滞人间。道树多年别,空门此日还。瀑飞春涧净,云度晓窗闲。后会应难定,相思桂满山。
-
鄞中送坦上人归故里
古诗《鄞中送坦上人归故里》宋·释文珦,白云相见初,而子独知予。世态易翻覆,道交难间疏。三江同远棹,此日晚离袪。莫放音书绝,东来有鲤鱼。
-
闲乐
古诗《闲乐》宋·释文珦,祇以闲为乐,宁论是与非。安身唯草座,终岁掩柴扉。水蓏收菱芡,山粮采蕨薇。几回清梦去,还共白云飞。
-
泽国幽居夏日杂题·其二
古诗《泽国幽居夏日杂题·其二》宋·释文珦,为得近樵渔,来寻此地居。省交长闭户,耽静欲焚书。自爱心清淡,人嫌礼貌疏。径荒从草没,衰懒不能除。
-
送极上人归永嘉
古诗《送极上人归永嘉》宋·释文珦,心忆东嘉郡,残年别上都。住房抛疏钞,归橐带瓶盂。斸冻江船涩,侵星野饭孤。高堂见慈母,惊怪长髭须。
-
归来
古诗《归来》宋·释文珦,世变今如此,吾心复背时。皇皇无所与,去去欲何之。独木桥难渡,三叉路可疑。归来差自好,猿鹤旧相知。
-
坠壁岭
古诗《坠壁岭》宋·释文珦,石径随山转,迢迢十里馀。险曾称地壁,高合号天衢。老树因风折,新畬趁雨锄。层巅人不到,异鸟自相呼。
-
游仙·其二
古诗《游仙·其二》宋·释文珦,结交真仙徒,翛然凌太清。体与虚无合,心同日月明。逍遥龙凤驾,缥缈云霓旌。岂知区中人,狗苟复蝇营。