-
过严滩登子陵钓台
古诗《过严滩登子陵钓台》宋·释文珦,幽人山水心,独向新安去。应为一丝风,元非钓名具。浪高滩七里,片石还如故。回首问云台,荒烟渺无处。
-
雁荡大龙湫
古诗《雁荡大龙湫》宋·释文珦,此水昔年人不见,梵僧来说始知名。飞扬半杂烟岚气,断续全同风雨声。四壁倚空疑鬼凿,一峰当面自天成。虽然未作山中住,曾到山中梦亦清。
-
夏雨应祷
古诗《夏雨应祷》宋·释文珦,当夏而闵雨,百神靡不宗。精诚既上达,所愿神辄从。触石忽生云,初亦无多浓。东风借其力,斯须满诸峰。稍久弥六虚,油油复溶溶。炎歊化清凉,密布难知...
-
钱塘晚渡别友
古诗《钱塘晚渡别友》宋·释文珦,寒月照沙头,轻风引客舟。挂帆重旷望,举棹复夷犹。地势连吴越,星躔次斗牛。雁烟萦别思,渔火点乡愁。双鬓谁怜白,单衣自怯秋。明朝定相忆,独上水边...
-
冯深居长余二十三岁赵东阁长余二十二岁周汶阳长余一十七岁皆折行辈与余交淳祐辛丑同访余于竺山有会宿诗距咸淳乙丑已二十五年矣痛
古诗《冯深居长余二十三岁赵东阁长余二十二岁周汶阳长余一十七岁皆折行辈与余交淳祐辛丑同访余于竺山有会宿诗距咸淳乙丑已二十五年矣痛》宋·释文珦,三老皆达人,虚受无蒂芥。笔阵绝纵横,词源极澎湃。丁时身屡蹇,志道心不懈。放浪事物表,若曰宇宙隘。求我于空间,岂识有机械。留诗在幽窗,足以镇山...
-
次教西岑见贻韵
古诗《次教西岑见贻韵》宋·释文珦,宴山山里白头翁,室空亦复无山童。往来山月几圆缺,入山未聋今已聋。柴门反关不容叫,翁欲养蒙仍养浩。莫嫌翁苦恋山中,良恐出山为小草。
-
悠悠荒路行
古诗《悠悠荒路行》宋·释文珦,悠悠荒路间,能使客心恻。千里无居人,茫茫但蓁棘。东西失蹊径,南北迷阡陌。室庐尽空虚,坟垄皆发掘。日行畏虎狼,夜卧忧盗贼。今日狐兔场,当年帝王...
-
水村即事二首·其二
古诗《水村即事二首·其二》宋·释文珦,草径别通村墅,柴门祇对河塍。老妇自安鸡栅,小儿解守鱼罾。
-
拟古·其一
古诗《拟古·其一》宋·释文珦,容易三年别,缠绵万里情。梦中频见面,终是不分明。
-
放浪诗
古诗《放浪诗》宋·释文珦,放浪游名山,山水悦人意。穷日不知疲,行行转幽邃。空籁如风声,奇峰似云气。濯足就寒流,憩锡投古寺。长廊遇真僧,妙语发清秘。道我多隐情,喜我无众...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
梦觉
古诗《梦觉》宋·释文珦,七十五声更漏,一千馀里乡心。梦里分明归去,觉来无处追寻。
-
朝采卷耳行
古诗《朝采卷耳行》宋·释文珦,朝采卷耳,于陵于冈。取叶存根,以备酒浆。嗟我怀人,在彼遐方。闵其勤劳,寤寐弗忘。念得送我,置尔之傍。所愿莫遂,徘徊彷徨。凤游四海,亦思其凰。...
-
隐怀
古诗《隐怀》宋·释文珦,负疴在山泽,已若无此生。期与草木尽,隐人不须名。西南数奇峰,宛同亲弟兄。悠然有静意,青青日相迎。因持短柄镵,入山斸黄精。志不在苟得,聊复怡吾...
-
乌夜啼
古诗《乌夜啼》宋·释文珦,东家屋树与云齐,夜夜有乌来上栖。明月照树栖乌啼,愁杀窗中战士妻。官家遣夫戍辽西,三年不归守空闺。乌啼不止妇增泣,泪痕如雨衣裳湿。
-
天地无穷行
古诗《天地无穷行》宋·释文珦,天地无穷,人处于中。三才既兆,庶类皆通。至圣立极,万方所宗。如星拱北,如水朝东。垂衣而治,天下为公。孝慈道广,是谓大同。自兹而降,谋用是崇。...
-
溪翁
古诗《溪翁》宋·释文珦,青山映溪三十里,水中白石何齿齿。是非不入溪翁耳,生涯祇在清溪里。终日矶头坐碧藟,钓丝入潭鱼唯唯。得鱼满笼浑家喜。溪光似镜山如黛,不是溪翁不知...
-
为山僧作松石歌
古诗《为山僧作松石歌》宋·释文珦,一片石,一株松。石如虎距松如龙,风云变化多灵踪。有僧托此憩寂寞,心与境会无尘容。记得当年采秀于天台万八千丈之深峰,石桥西畔曾相逢。
-
书仇远吟卷后
古诗《书仇远吟卷后》宋·释文珦,昔在英溪识仇远,岂意别来陵谷变。死生契阔不相知,一十四年如过电。莲花峰下得重逢,老色骎骎惊上面。袖出新吟数百篇,非特清新更奇健。我道风流似谪...
-
隐居二首·其二
古诗《隐居二首·其二》宋·释文珦,任术终当死术,为仁必得称仁。比似荣华灭族,何如贫贱修身。
-
灵泉篇
古诗《灵泉篇》宋·释文珦,高僧诵经经出泉,泉灵不许蛟龙眠。湛湛长开古明镜,泠泠暗泻朱丝弦。曾说煮茶甘入齿,为是心源功德水。渊然千古无是非,遮莫放人来洗耳。